“God is niet in één beeld te vangen”

De Protestantse Gemeente Zwolle telt diverse wijkgemeenten en een kleurrijk gezelschap aan gemeenteleden. Marjanneke Scholtheis (1978) is lid van de Oosterkerk. “Ondanks dat ik kunstenaar ben en in beelden denk, heb ik er geen probleem mee dat ik God niet in één beeld kan vangen.”

Marjanneke woont in de Aa-landen samen met haar partner Mark en hun drie opgroeiende kinderen. Ze is beeldend kunstenaar en leerkracht in het basisonderwijs. Drie dagen per week staat ze voor een kleutergroep en dat bevalt haar goed. “Jonge kinderen kijken onbevangen naar de wereld. Het is inspirerend en afwisselend om aan hen les te geven.”

Autonome kunst
Minimaal één dag per week houdt ze, heel bewust, vrij om te werken als kunstenaar in haar atelier. “Op die manier kan ik dingen doen die ik op een andere manier niet kwijt kan. Vooral de natuur biedt me daarbij inspiratie. Mijn schilderijen zijn kleurrijke landschappen met veel licht.”
Marjanneke groeide op in het Drentse Zuidwolde waar ze met haar ouders meeging naar de kerk. Daar is het zaadje van het geloof geplant, hoewel het in haar studententijd wat verwaterde. Ze voltooide de pabo in Assen en studeerde daarna aan Kunstacademie Minerva in Groningen in autonome kunst, met een specialisatie in grafiek. Ook doorliep ze de eerstegraads docentenopleiding.
“Bijzonder was de periode dat ik werkte als assistent van een bekende Amsterdamse kunstenares die in grote Europese steden muurschilderingen maakte. Ik kwam samen met haar in galeries en musea in Londen, Berlijn, Rome en veel andere steden. Dat was een tijd om nooit te vergeten.”

“Geloven is dat je altijd lichtpuntjes kunt blijven zien.”

Inspiratie
Wat is geloven voor Marjanneke? “Dat is voor mij verweven met wie ik ben en hoe ik in het leven wil staan,” zegt ze. “Dat je de positieve dingen kunt zien en van kleine dingen kunt genieten. En dat je dankbaar kunt zijn. Voor mij geldt dat bijvoorbeeld als ik buiten aan het wandelen ben. Ook al zit het tegen, dat je dan toch lichtpuntjes kunt blijven zien. Van mijn jongste dochter Femke krijg ik dit soms ook terug: “Mama, wat een mooie zonsondergang … dat lijkt wel een cadeautje van God!” En ja, dat ervaar ik vaak ook in ontmoetingen met mensen, in onverwachte gesprekken en toevalligheden die op je weg komen.”
In de Oosterkerk zingt Marjanneke met plezier mee in zanggroep Koorbizniz die jaarlijks een Passie uitvoert. “Van sommige muziek kan ik enorm genieten zoals het liedje ‘Inspiratie’ van Mathilde Santing of ‘Door de wind’ van Stef Bos. Veel teksten van popliedjes hebben een diepere lading en gaan vaak over geloven, hopen en liefhebben. In de kunst of de muziek proberen mensen de essentie van het leven te vangen.”
“Ondanks dat ik kunstenaar ben en in beelden denk, heb ik er geen probleem mee dat ik God niet in één beeld kan vangen. Ik ervaar God op allerlei manieren in de wereld om mij heen. In een mooie zonsondergang, een hert dat wegspringt en andere mooie ontmoetingen. Inspiratie komt ergens van boven …”.
De Bijbel heeft voor Marjanneke aan kracht gewonnen toen ze boeken las van dominee Nico ter Linden in de serie ‘Het verhaal gaat …’. “Dan besef je dat de verhalen een diepere laag hebben, dat het gaat om hoe de verhalen uit de Bijbel tot onze verbeelding kunnen spreken, dat ze over jezelf gaan en over onze eigen tijd.”

Kinderkring
En wat betekent de kerk voor Marjanneke? “Het is prettig om bij een geloofsgemeenschap te horen en samen iets van God te ervaren, door bijvoorbeeld te zingen en met elkaar te praten. Het is goed om een steentje bij te dragen aan de kerk. Zo draai ik mee in de leiding van de kinderkring. De ene zondag maak ik een wandeling door de natuur en geniet van de mooie schepping … De andere zondag gaan we naar de kerk en krijg ik dingen mee waarmee ik verder kan in mijn dagelijkse leven. Het is allemaal inspiratie van de geest.”

Tekst: Theo Brand
Foto’s: Hans van Eerbeek